Poema del Atardecer en Naranja, By tete.

Poema del Atardecer en Naranja,
By tete.




La existencia es una línea recta,
Una progresión,
Donde el placer y el dolor 
A veces,
Se unen en un solo sentimiento.


Si no sabes del dolor de otros
Y solo sabes del tuyo,..
Mal,.. Lo llevas muy mal.


Porque la rosa de la resurrección,
El antiguo secreto
Vedado es,
Que un atardecer prosigue a otro.
La existencia se perpetúa.


Lo que te súdese a ti,
Me pasa a mí.
Somos todos y todas iguales,
No hay decencia.
Malos y buenas,
Cobardes junto a las valientes,..
Todas son para mí,
Lo que tú quieras que sean.


Y viendo este eterno atardecer,
Lleno de matices que no conozco,
Matices que presiento.
Y sé que tu,
Si tú, 
(El o la que lee,..)
Estás ahí.






Antonio Álvarez de Garmendia.
21:46 (+1GMT)
21.06.2012
Cala de San Pedro.
Cartagena.
Murcia.
Estado Español.

Poem of the Sunset in Orange,
By tete.




Existence is a straight line,
A progression
Where pleasure and pain
Sometimes,
They unite in one sentiment.


If you do not know the pain of others
And just know yours ..
Evil ..
You take it very badly.


Because the rose of resurrection,
The ancient secret
Vedado is
One evening goes to another.
The existence is perpetuated.


What I súdese you,
That happens to me.
We are all equal and all,
No decency.
Bad and good,
Cowards with the brave ..
All are for me,
Whatever you want them to be.


Seeing this eternal dusk,
Nuanced do not know,
Nuances that I feel.
And I know you,
If you,
(He or she reads, ..)
You're there.






Antonio Alvarez de Garmendia.
21:46 (GMT +1)
21.06.2012
San Pedro Creek.
Cartagena.
Murcia.
Spanish State

Poème du Sunset Orange,
Pour tete.




L'existence est une ligne droite,
Une progression,
Où le plaisir et la douleur
Parfois,
Ils s'unissent dans un même sentiment.


Si vous ne connaissez pas la douleur des autres
Et juste connaître le vôtre, ..
Mal ..
Vous le prenez très mal.


Parce que le rose de la résurrection,
Le secret antique
Vedado est
Un soir, va à l'autre.
L'existence se perpétue.


Ce que je vous súdese,
Cela m'arrive.
Nous sommes tous égaux et tous,
Pas de la décence.
, Bon et du mauvais
Lâches avec le brave ..
Tous sont pour moi,
Tout ce que vous voulez qu'ils soient.


Voyant cela tombée de la nuit éternelle,
Nuancée ne sais pas,
Nuances que je ressens.
Et je vous le savez,
Si vous,
(Il ou elle lit, ..)
Vous êtes là.






Antonio Alvarez de Garmendia.
21:46 (GMT +1)
21.06.2012
San Pedro Creek.
Cartagena.
Murcie.
État espagnol

Poem das "Naraja Amanecer"
Durch tete.




Das Dasein ist eine gerade Linie,
Eine Progression
Wo Freude und Schmerz
Manchmal
Sie in ein Gefühl zu vereinen.


Wenn Sie nicht wissen, den Schmerz anderer
Und weiß nur, dir ..
Böse ..
Sie nehmen es sehr schlecht.


Da die Rose der Auferstehung,
Das alte Geheimnis
Vedado ist
Eines Abends geht zu einem anderen.
Die Existenz ist verewigt.


Was ich Ihnen súdese,
Das passiert mir.
Wir sind alle gleich und alle,
Kein Anstand.
Bad und gut,
Feiglinge mit dem tapferen ..
Alle sind für mich,
Was auch immer Sie sie haben wollen.


Wenn man diese ewigen Dämmerung,
Nuanciert weiß es nicht,
Nuancen, die ich fühle.
Und ich kenne dich,
Wenn Sie,
(Er oder sie liest, ..)
Du bist da.






Antonio Alvarez de Garmendia.
21:46 (GMT +1)
2012.06.21
San Pedro Creek.
Cartagena.
Murcia.
spanischen Staat

Gorde Orangeren Olerkia,
By Tete.




Existentzia lerro zuzen bat da.
progresioa bat
Non gozamena eta oinazea,
Batzuetan,
Ko sentimendu batu dituzte.


Besteen mina ezagutzen ez baduzu
Eta jakin zurea ..
Evil ..
Hartu duzu, oso gaizki.


Berpizkundea-arrosa delako,
Aspaldiko sekretua
Vedado da,
Gau bestera doa.
Existentzia dago iraunarazi.


Zer súdese dut,
dit gertatzen dela.
Guztiak berdinak gara eta guztiak,
Decency ez dago.
Txarra eta ona,
Ausarta da doilorkumeak ..
Guztiak niretzat
edozerengatik izan haiek nahi duzun.


Betiereko ilunabarrean hau ikustean,
Nuanced ez dakit,
Ñabardura sentitzen dut.
Eta badakizu,
Baduzu,
(He edo irakurketak zituen, ..)
Ez zara.






Antonio Alvarez de Garmendia.
21:46 (GMT +1)
21.06.2012
San Pedro Creek.
Cartagena.
Murcia.
Espainiako Estatuko

Поэма Закат оранжевой
К глазу(tete).




Существование прямой,
Прогрессии
Где радость и боль
Иногда,
Они объединяют в одном настроения.


Если вы не знаете, чужую боль
И так же знаю твое ..
Зло ..
Вы берете это очень плохо.


Потому что роза воскресения,
Древний секрет
Ведадо есть
Однажды вечером, идет к другому.
Существование оставалось места.


То, что я súdese вас,
Это происходит со мной.
Мы все равны, и все,
Нет порядочности.
Плохой и хороший,
Трусы с храбрых ..
Все они для меня,
Что бы вы хотели их видеть.


Видя это вечный сумрак,
Нюансов не знаю,
Нюансы, что я чувствую.
И я знаю, вы,
Если вы,
(Он или она читает, ..)
Ты здесь.




Antonio Alvarez de Garmendia.
Антонио Альварес де Гармендия.
21:46 (GMT +1)
21.06.2012
Сан - Педро Крик.
Картахена.
Мурсия.
испанского государства

Poema de Sunset Laranxa
Do Tete.




A existencia é unha liña recta,
Unha progresión
Onde o pracer ea dor
Ás veces,
Eles se unen nun só sentimento.


Se non sabe a dor dos outros
E só sei o seu ..
Mal ..
Vostede leva iso moi mal.


Porque a rosa da resurrección,
O antigo segredo
Vedado é
Unha noite, vai a outro.
A existencia é perpetuada.


O que eu súdese ti,
Isto acontece comigo.
Nós son todos iguais e todos,
Non decencia.
Bo e malo,
Covardes co valente ..
Todos son para min,
Todo o que quere que eles sexan.


Vendo iso solpor eterno,
Matizada non sei,
Matices que eu sinto.
Eu sei que,
Se,
(El ou ela le, ..)
Está alí.






Antom Álvarez de Garmendia.
21:46 (GMT +1)
2012/06/21
San Pedro Creek.
Cartagena.
Murcia.
estado español.